ยุทธการไล่ล่าวาฬเพชฌฆาต

'คูฮโยซอ' นักศึกษาฝึกงานคนใหม่ที่เข้ามาทำงานที่สถาบันวิจัยสัตว์น้ำใต้ทะเล ‘มารีน’ ฮโยซอต้องทำงานอย่างยากลำบากและต้องทุกข์ทนกับการโดนรังแกจากพนักงานคนอื่น ๆ เขาได้รับหน้าที่ให้ดูแลวาฬเพชฌฆาตที่ทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเนื่องจากความดุร้ายของมัน แต่สำหรับฮโยซอที่สนใจวาฬเพชฌฆาตอยู่แล้วนั้น เขารู้สึกว่าวาฬเพชฌฆาตในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่ทั้งดุร้ายและก้าวร้าวนี้ กลายเป็นสถานที่พักผ่อนเพียงแห่งเดียวในชีวิตฝึกงานที่โดดเดี่ยวและเปล่าเปลี่ยวของเขา “ถ้าเราได้อยู่ด้วยกันแค่สองคนแบบนี้ทุกวัน จะดีแค่ไหนกันนะ?” หลังจากที่เขาพึมพำประโยคนี้อยู่คนเดียวต่อหน้าวาฬเพชฌฆาต จู่ ๆ คนที่ศูนย์วิจัยก็เริ่มถูกทำร้ายหรือไม่ก็หายตัวไป ชายที่ดูน่าสงสัยคนหนึ่งปรากฏตัวต่อขึ้นหน้าฮโยซอที่ตกอยู่ในความหวาดกลัว “ในที่สุด พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันแค่สองคนสักที” ผมสีดำขลับที่ชุ่มไปด้วยน้ำ ผิวขาวซีด ดวงตาเป็นประกาย ราวกับว่า... ถ้าวาฬเพชฌฆาตเป็นคนก็น่าจะให้ความรู้สึกแบบนี้? ชายคนนี้คอยวนเวียนบริเวณรอบ ๆ ศูนย์วิจัยและตามฮโยซออยู่ไม่ห่าง แต่ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ทำงานอะไรอยู่ที่ศูนย์วิจัยแห่งนี้ เป็นปริศนาที่ลึกลับซับซ้อนและน่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ “ฉันจะเป็นสัตว์ได้ยังไงกัน? ตอนนี้ฉันก็อยู่ข้าง ๆ นายในร่างมนุษย์อยู่นี่ไง” ทำไมเขาถึงถูกดึงดูดเข้าหาผู้ชายคนนี้อยู่เรื่อยเลยนะ